Corona en vrijwilligers
Na een lange stop, komt alles weer op gang
Anja, vrijwilligster bij Woonzorgcentrum Savant Rivierenhof
Er is natuurlijk veel veranderd in het vrijwilligerswerk van Anja bij Woonzorgcentrum Savant Rivierenhof. “De laatste maanden heb ik niks kunnen doen, in ieder geval niet binnen. Buiten zijn er wel wat acties geweest samen met een paar vrijwilligers. We hebben lakens gemaakt met teksten erop en een waslijn met shirtjes met hartjes erop. Hier hebben we mee rondgelopen en deze opgehangen. Ook op Koningsdag hebben we een actie gedaan."
"Sinds eind juni mogen we weer binnen komen maar wel op 1,5 meter afstand blijven. We missen de knuffels. Ik ben echt een knuffelmens en de mensen in de Rivierenhof hebben dit ook nodig, maar ja dat kan nu niet helaas. Je wilt natuurlijk niemand besmetten.”
Hans, vrijwilliger bij de Petanqueclub
In het begin van Corona was alles dicht en moest de Petanqueclub ook dicht blijven. Sinds 1 juni is er wel weer wat opgestart. “Wat we vooral missen zijn de sociale contacten die we niet meer hebben. Het ongedwongen samen zijn is eraf”, vertelt Hans de voorzitter van de Petanqueclub. Sinds 1 juli kan de club wel weer meer. “We hebben gisteren samen weer wat gedronken, wel op 1,5 meter afstand maar je kan in ieder geval weer even samen zijn en wat bijpraten.
“We hebben twee mensen verloren aan corona. Hier zouden we normaal gesproken ook een herdenking of nagedachtenis voor doen maar dat is nu ook niet gebeurd. Dat is triest. We gaan dit later nog wel doen. Ik merk ook dat veel mensen nog bang zijn, vooral de mensen die het contact het hardste nodig hebben. Het is moeilijk om deze groep mensen nog te betrekken bij de club, ik weet ook niet of dit nog gaat lukken.”
Jacqueline vrijwilligster bij Hospice Valkenhaeghe
Het vrijwilligerswerk van Jacqueline bij Hospice Valkenhaeghe stopte door corona. “De kookploeg, dat zijn ook vrijwilligers, hebben wel steeds met z’n tweeën doorgewerkt. Met meer gaat niet want dan kun je geen 1,5 meter afstand houden. Zelf ben ik in mei als eerste vrijwilliger weer gestart met de broodmaaltijden. Wel alleen, niet in tweetallen. Ik heb in eerste instantie de planning hiervoor ook op me genomen."
"Heel voorzichtig kregen we vanuit het Anna klooster uit Eindhoven van het hoofd van de coördinatie daar te horen dat we weer mochten draaien. Vanaf toen zijn we steeds een klein beetje meer gaan doen. Weer een praatje met de mensen en buiten eten, tafel dekken, wijntje erbij. Toch de mensen weer een beetje kwaliteit van leven kunnen bieden. We hebben natuurlijk te maken met hele kwetsbare, zieke mensen, dus het is oppassen geblazen. Nu draaien we weer zo ongeveer als vanouds, met de richtlijnen goed in acht nemend.”
Janette, vrijwilligster bij San Marcos
Sinds de corona uitbraak hebben de vrijwilligers van San Marcos elkaar weinig gezien. Na 3 maanden geen vergaderingen -digitaal vergaderen beviel niet- zijn ze onlangs weer bij elkaar gekomen. “We hebben in de Westwijzer de grote zaal afgehuurd, zodat we toch met de maatregelingen in acht nemend, elkaar konden zien. Dit was half juni voor het eerst en werd door iedereen als heel fijn ervaren”, vertelt Janette, coördinator van San Marcos.
In de eerste maanden hebben ze wel veel organisatorische en administratieve dingen kunnen doen. Ook zijn ze bezig geweest met het schrijven van een nieuw beleidsplan. “Hier hebben we veel tijd ingestopt, maar deze is nu af. Verder heb ik niet veel last van dingen die we niet kunnen doen. Het geeft ook rust en biedt de gelegenheid om andere dingen juist goed op te pakken.”
Joyce, vrijwilligster bij de scouting
In eerste instantie is alles stil gelegd rondom de scouting. Dat heeft zeker van eind maart tot 3 juni geduurd. Tijdens de sluiting waren er wel digitale challenges zodat de kinderen toch nog wat konden doen. “Door corona kan er heel veel niet doorgaan, vertelt Joyce. “Het is heel jammer dat het doorschuiven van de kids naar een volgende groep nu niet kan. Dat wordt normaal groots gevierd. Ook is het erg jammer dat de zomerkampen niet doorgaan, daar kijkt iedereen het hele jaar naar uit. Dit jaar bestonden de Welpen 100 jaar, dit zou natuurlijk groots en uitgebreid gevierd worden.”
“We hopen dat er na de zomervakantie meer mag. Vooral binnen, want als dat niet zo is hebben we echt een probleem. We kunnen veel buiten doen nu, maar straks in herfst en winter willen we toch binnen weer dingen ondernemen. Laten we hopen dat er steeds meer versoepelingen komen en dat corona niet meer terugkomt.”
Luurt, vrijwilliger bij het Elkerliek
Omdat Luurt tot de risicogroep behoort, is hij tot half augustus gestopt met zijn vrijwilligerswerk bij het Elkerliek. Anderen zijn wel doorgegaan of zijn even gestopt. Het Elkerliek heeft de mogelijkheid gegeven om eventueel iets anders te gaan doen. Zo heeft Luurt een keertje aan de slagboom gestaan om mensen vragen te stellen en er op te wijzen dat je niet eerder dan 10 minuten voor je afspraak naar binnen kunt. “Dat is redelijk veilig aan de slagboom staan. Als de situatie blijft zoals deze nu is, dan ga ik half augustus weer beginnen.”
Piet, vrijwilliger bij Tourclub Stiphout
Voor Piet, o.a. vrijwilliger bij Tourclub Stiphout, is er in deze coronatijd veel veranderd maar is hij ook gewoon doorgegaan met alles wat mogelijk was. “Vergaderen hebben we steeds gewoon gedaan maar dan middels videobellen. Verder kan ik heel veel achter de laptop doen en regelen, ook routes uitzetten. Het fietsen is wel doorgegaan maar dan individueel. Wat later zijn we een keer op 1,5 meter afstand met tweetallen gaan fietsen. Van de fietsbond kregen we op een gegeven moment te horen dat we weer wat mochten doen qua fietsen en zijn we met viertallen gaan fietsen. Je merkt wel dat er mensen zijn die zich er niet prettig bij voelen en thuisblijven. Afgelopen zondag hebben we weer gefietst en dan drinken we ook altijd koffie ergens, dat hebben we nu bijvoorbeeld bij een hotel gedaan op 1,5 meter afstand van elkaar. Maar op die manier ben je wel weer een beetje bij elkaar.”
“We proberen zoveel mogelijk te doen wat mogelijk is of we passen onze activiteiten aan. We zullen nog wel even met die 1,5 meter te maken hebben, vrees ik.”
Theo vrijwilliger bij MOV Stiphout (Missie Ontwikkeling en Vereniging)
Het vrijwilligerswerk van Theo bij MOV Stiphout, Missie Ontwikkeling en Vereniging, heeft helemaal stil gelegen. “We hebben helemaal niets kunnen doen. Sinds begin juli gebeurt er weer iets en onlangs hadden we weer een eerste bijeenkomst met de vrijwilligers.”
Met de mede-vrijwilligers en de organisatie is af en toe contact geweest, voornamelijk telefonisch maar ook al fysiek, op 1,5 m afstand van elkaar. “Je merkt trouwens wel dat dat verslapt bij iedereen. Mensen gaan er toch wat relaxter mee om met de 1,5 m regel. Wel te hopen dat het nu niet terugkomt.”
Waltraud, vrijwilligster bij kerkkoor en natuurbegraafplaats
Waltraud doet vrijwilligerswerk bij een koor en op de natuurbegraafplaats in Venray. Er is door Corona veel veranderd. Het koort ligt helemaal stil en wanneer dat weer kan starten is niet in te schatten. Het vrijwilligerswerk op de natuurbegraafplaats in Venray is echter verder uitgebreid. “We hebben daar een cultuurprogramma en zijn op het idee gekomen om in het bos een wandelroute te maken. In deze tijd komen er heel veel mensen voor deze wandelroute. Ook komen er meer mensen die een vraag hebben of willen praten over wat als ze komen te overlijden.”
“Als vrijwilliger probeer ik me er zo goed mogelijk doorheen te slaan. Het is gelukkig zo dat ik een paar goede vrienden heb die de hele tijd zijn langsgekomen. Ik ben ook blij dat de werkzaamheden voor de natuurbegraafplaats gewoon doorgaan. Het grootste gemis is het koor, niet perse het zingen maar het bij elkaar komen en het samen zijn.”
Yvonne, vrijwilligster bij Hart voor Minima
Yvonne, vrijwilligster bij Hart voor Minima, heeft zelf corona gehad. Wat begon als een longontsteking, werd corona. “Ik ben de eerste periode vanaf februari t/m maart ziek geweest en daarna nog een keer. Tot en met mei ben ik erg alleen geweest; het was echt een vreselijke periode. Nu ben ik nog steeds aan het herstellen van corona en misschien komt het wel nooit meer helemaal goed met mijn longen.”
Het werk bij Hart voor Minima loopt gewoon door. “Helaas kan ik zelf geen zware dingen doen. We krijgen voornamelijk lang houdbare producten binnen, zoals frisdranken, maar die zijn te zwaar voor mij nu om mee uit te geven. Wat ik wel kan doen, is de planning. Dat is ook leuk om te doen en ik kan het vanuit thuis doen. Het bestuur van Hart voor Minima is hier ook mee geholpen dus dat doe ik nu.”