Janette en Nicaragua

Janette is secretaris van Stichting Helmond - San Marcos waar ze sinds 5 a 6 jaar betrokken is bij de organisatie. Begonnen op de achtergrond met het ondersteunen van de website en langzaam naar voren gekomen. “Van de tien vrijwilligers ben ik de jongste. We hebben de taken wel verdeeld maar niet erg officieel, wel de functies die verplicht zijn voor de Kamer van Koophandel zoals voorzitter, secretaris en penningmeester. Iedereen pakt bepaalde taken op maar er zijn geen vaste aanstellingen.”

Helmond - San Marcos bestaat al meer dan 30 jaar. Het is begonnen in de tijd van de revolutie in Nicaragua. “We zijn de mensen daar gaan helpen om alles weer opnieuw op te bouwen. Het gaat dan om onderwijs, sanitair, schoon water, ook hebben we het allereerste bejaardentehuis gebouwd. Dat was een heel mooi project waar we nog steeds trots op zijn! Het bejaardentehuis staat nu op eigen benen, we leveren soms nog een bijdrage voor het onderhoud. Het klimaat daar is heel wisselend, heel droog en warm of heel erg nat en dat heeft veel invloed op de gebouwen daar.”

In Helmond hebben ze heel veel schoolprojecten gedaan. Een schilder uit Nicaragua heeft hier samen met een school een muurschildering gemaakt. Middels een rollenspel hebben ze gespeeld hoe het is om te leven in een land als Nicaragua. Gerard Sonnemans heeft er een boek over geschreven. “Laatst hebben we een tentoonstelling gehouden bij de Westwijzer over Nicaragua. Ook hebben we op de faire trade markt gestaan met foto’s en om dingetjes te verkopen om ook om op deze manier geld op te halen.”

Er zijn veel problemen in Nicaragua, vorig jaar is het helemaal mis gegaan. Veel demonstraties waardoor het land weer is teruggebracht naar de situatie van 20 jaar geleden. “We werken nu veel samen met lokale hulporganisaties en minder met de gemeente. We hebben vaste donateurs. We werken heel doelgericht; het is belangrijker om de projecten goed neer te zetten dan om veel geld binnen te halen. Vroeger was het meer dat we er met veel geld naartoe gingen en dan keken we daar wat we gingen doen. Nu horen we van daar wat er nodig is, met welke projecten ze bezig zijn en waar er nodig is op dat moment. Dan gaan we kijken waar we het geld vandaan kunnen halen.”

“Het leukste aan vrijwilligerswerk is dat je een ander helpt met je eigen kennis en ervaringen. Met kleine dingen grote dingen doen, echt helpen, dat vind ik geweldig. Je kunt met kleine dingen, waarvan wij zijn vergeten dat ze bestaan, echt helpen. Dat zie ik ook vaak in de winkel hier, dat wij nog veel kunnen leren van mensen in ontwikkelingslanden. Dit is ook wat ik zo mooi vind aan dit vrijwilligerswerk, dat ik ook van hun kan leren. We gaan ieder jaar daar naartoe. De blijdschap die je dan krijgt van die mensen is super.”

Als mensen nog nadenken over vrijwilligerswerk dan is mijn belangrijkste tip dat je er heel veel van leert. Je haalt er enorm veel energie uit, ook al heb je dat soms niet, het is een mooie besteding van je vrije tijd. Een betaalde baan kan hier echt niet tegenop!

Namens alle vrijwilligers: Feliz navidad y un hermoso año nuevo

Sinds de corona uitbraak hebben de vrijwilligers van San Marcos elkaar weinig gezien. Na 3 maanden geen vergaderingen -digitaal vergaderen beviel niet- zijn ze onlangs weer bij elkaar gekomen. “We hebben in de Westwijzer de grote zaal afgehuurd, zodat we toch met de maatregelingen in acht nemend, elkaar konden zien. Dit was half juni voor het eerst en werd door iedereen als heel fijn ervaren.”

“Met de vrijwilligers is altijd contact gebleven, zowel via mail als telefoon. We hebben bijvoorbeeld een 84 jarige man als vrijwilliger en die heeft in de corona tijd in het ziekenhuis gelegen (geen corona). Er mocht niemand bij dus ik vond het belangrijk om contact te onderhouden met zijn vrouw en de mede vrijwilligers op de hoogte te houden van zijn gezondheid.”

In de eerste maanden hebben ze wel veel organisatorische en administratieve dingen kunnen doen. Ook zijn ze bezig geweest met het schrijven van een nieuw beleidsplan. “Hier hebben we veel tijd ingestopt, maar deze is nu af. Verder heb ik niet veel last van dingen die we niet kunnen doen. Het geeft ook rust en biedt de gelegenheid om andere dingen juist goed op te pakken.”

“De meimaand is Nicaragua-maand, dat ging nu natuurlijk niet. We hebben hierin niks kunnen doen. Voor Nicaragua geldt hetzelfde als hier maar misschien is het nog wel erger. De regering zegt daar dat als je ziek wordt, dit je eigen schuld is en dat het aan God is om mensen beter te maken. Met Nicaragua zelf is per mail contact onderhouden, gelukkig zijn onze mensen daar nog gezond. Wat wel erg was, is dat een vrijwilligster die in Nicaragua woont, door omstandigheden in Nederland was en  door corona niet meer terug kon. Haar broer was tegelijkertijd in Nicaragua op vakantie en kon niet meer terug naar Nederland.”

“We blijven gewoon doorgaan met alles. Het zoeken naar mogelijkheden qua geld en het bespreken welke projecten we kunnen opzetten. Als alles weer gewoon wordt of als we weer meer mogen, dan liggen de projecten in ieder geval klaar.”