Jacqueline luistert goed

Jacqueline luistert goed Jacqueline is begonnen bij Savant Rivierenhof waar haar moeder in 1998 is gaan wonen. Ze ondersteunde in de vakanties en bij evenementen en is op een gegeven moment koffie gaan rondbrengen op zondagochtend.  “Het was heel dankbaar werk. Ik hou van klassieke muziek, van André Rieu. Ik zette deze muziek dan op voor de bewoners. Het is rustgevende, positieve muziek. Muziek luisteren, koffie inschenken, luisteren naar de mensen, kranten voor lezen tot aan de lunch, dat is wat ik in het begin deed. Daarna ben ik allerlei activiteiten mee gaan organiseren. Helaas was hiervoor steeds minder geld beschikbaar en konden we steeds minder zelf. Toch zijn we steeds doorgegaan. We organiseren de Kerstmarkt, de zomeractiviteit, filmavonden, etc. We houden ook enquêtes om te kijken wat de bewoners leuk vinden. Soms vliegen de mensen je om je nek zo dankbaar zijn ze. Dat mensen genieten daar gaat het om, dat is het aller belangrijkste.” Soms vliegen de mensen je om je nek zo dankbaar zijn ze Naast mijn huis stond lang een pand leeg. Hier is een Hospice in gekomen. “Toen hoorden we dat ze mensen zochten en dachten we: Ja we wonen hiernaast en we hebben handen, oren, ogen en een hart. We hebben natuurlijk geen opleiding hiervoor, maar we kregen wel een basiscursus. Het is heel bijzonder en mooi dat we dit werk mogen doen. Je bent bij mensen in een bepaalde fase van hun leven, waar je bij mag zijn en mag ondersteunen. Er mogen zijn voor de familie, de naasten dat is mooi. Je krijgt een rooster, je bent ‘s middags gastvrouw dan bied je iedereen een kop koffie of thee aan. Als je binnenkomt, krijg je altijd de overdracht, dan kijk even wie er nieuw is. Ik kijk wat ik voor de mensen kan doen, een luisterend oor, wat te drinken, rust misschien of samen nog eten op de kamer. Dan regel ik dat.”    Er mogen zijn voor de familie, de naasten, dat is mooi Behalve Rivierenhof en het Hospice is Jacqueline ook actief geweest bij De Hilt, Stichting San Marcos en Theater Anders voor mensen met beperkte mogelijkheden. En natuurlijk op de scholen waar haar zoon op zat. Nu wil ze via de Westwijzer iets gaan doen in de naschoolse opvang. Corona en mijn vrijwilligerswerk In het begin toen Jacqueline net hoorde van Corona en het nog in China en Italië was, was ze er vrij laconiek onder. Maar de eerste besmetting in Stiphout en alles daarna is haar echt overvallen. “Eigenlijk ben ik lang door gegaan als vrijwilligster, zeker zo rond en net na carnaval heb ik nog heel veel gedaan. Later lag natuurlijk alles stil.” Het vrijwilligerswerk bij Hospice Valkenhaeghe stopte door corona. Jacqueline heeft echter samen met haar man een goede vriend verzorgd die in het hospice werd opgenomen. Zo bleef ze dus toch komen en heeft ze gezien hoe het er in deze periode aan toe ging. “De mensen die vanuit het ziekenhuis kwamen en moesten herstellen of uitbehandeld waren van corona, kwamen in de hospice op een aparte afdeling terecht. In die tijd was er ook een aparte deur waar je naar binnen kon. De verpleging was volledig in pak, echt in vol ornaat.” De coördinatie in de hospice was net voor corona overgedragen maar deze persoon werd ziek waardoor iemand van de verpleging het moest overnemen. “Zij heeft alles opgepakt en overgenomen, heel erg knap. Ik heb daar echt respect voor. Maar er was helaas geen aandacht voor de vrijwilligers, die nog steeds niet konden komen natuurlijk. Sommige vrijwilligers wilden al gaan stoppen. Vanaf half mei is via de mail de communicatie gelukkig weer opgestart en krijgen de vrijwilligers een update en worden ze op de hoogte gehouden van alle ontwikkelingen.” “De kookploeg, dat zijn ook vrijwilligers, hebben wel steeds met z’n tweeën doorgewerkt. Met meer gaat niet want dan kun je geen 1,5 meter afstand houden. Zelf ben ik als eerste vrijwilliger weer gestart met de broodmaaltijden. Wel alleen, niet in tweetallen. Ik heb in eerste instantie de planning hiervoor ook op me genomen. Heel voorzichtig kregen we vanuit het Anna klooster uit Eindhoven van het hoofd van de coördinatie daar te horen dat we weer mochten draaien. Vanaf toen zijn we steeds een klein beetje meer gaan doen. Weer een praatje met de mensen en buiten eten, tafel dekken, wijntje erbij. Toch de mensen weer een beetje kwaliteit van leven kunnen bieden. We hebben natuurlijk te maken met hele kwetsbare, zieke mensen, dus het is oppassen geblazen. Nu draaien weer zo ongeveer als vanouds, met de richtlijnen goed in acht nemend.” Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward

Lees het verhaal

Geïnspireerd...?

Meld je aan

Meer inspiratie?

Bekijk alle verhalen