Waltraud zingt graag

Waltraud werkt als vrijwilliger in de parochie in Helmond, bij de kapelgroep in Deurne en op de Natuurbegraafplaats Weverslo in Venray. “Bij de parochie in Helmond zing ik in het koor. We zijn met 25 man samen. We zingen niet alleen hier in de parochie maar ook op andere plekken. Het koor doe ik sinds 1985 en de kapelgroep in Deurne nu zo’n 15 jaar. Bij de Natuurbegraafplaats ben ik actief sinds mijn man is overleden, dat is sinds 2016. Ik ben gastvrouw en een aantal keren in de maand ben ik daar om mensen te ontvangen. Sinds dit jaar heb ik ingevoerd om één keer per maand een bakje troost te komen drinken.” 

Toen ik 10 jaar geleden zonder werk kwam te zitten, ben ik als vrijwilliger begonnen. Eerst bij Rivierenhof, maar dat is door omstandigheden gestopt. Met de koren ben ik al langer bezig. Dat is vooral in het weekend en eens per week repetitie, de kapelgroep bij de kapel bij het Fletcher Hotel in Deurne, daar verzorgen we samen met de paters eens per maand een eucharistieviering. Daarvoor komen we een aantal keren in de maand bij elkaar om dit te organiseren. Ook bij Weverslo ben ik eigenlijk altijd in het weekend.” 

“Het doen van vrijwilligerswerk betekent voor mij iets terug doen voor de maatschappij, met die gedachten ben ik begonnen. Het geeft gewoon heel veel. Als je ook vrijwilligerswerk wilt gaan doen, kijk dan heel goed wat je gaat doen en dat het goed voelt. En, dat je er energie uithaalt natuurlijk.” 
 

Bij Natuurbegraafplaats Weverslo zit je als gastvrouw vaak alleen. Nu dat ik het bakje troost heb  georganiseerd, is het een fijn vast groepje. Zo af en toe komen er mensen bij, zo heb je ook contacten met nieuwe mensen. Door het vrijwilligerswerk heb ik er eigenlijk familie bij gekregen. Zeker op het kerkhof voel ik dat zo; het is een hele echte groep. In het koor is dat ook zo, hier heb ik ook mensen die mij altijd willen helpen.”

“De boodschap die ik graag nog wil meegeven aan organisaties met vrijwilligers, wat heel belangrijk is dat de vrijwilligers zich gewaardeerd voelen.”
 

Waltraud doet vrijwilligerswerk bij een koor en op de natuurbegraafplaats in Venray. Er is door Corona veel veranderd. Het koort ligt helemaal stil en wanneer dat weer kan starten is niet in te schatten. Het vrijwilligerswerk op de natuurbegraafplaats in Venray is echter verder uitgebreid. “We hebben daar een cultuurprogramma en zijn op het idee gekomen om in het bos een wandelroute te maken. In deze tijd komen er heel veel mensen voor deze wandelroute. Ook komen er meer mensen die een vraag hebben of willen praten over wat als ze komen te overlijden.”

“Wat we met het koor weer kunnen? Dat is lastig. Rutte heeft dan wel aangegeven dat koren weer kunnen zingen, maar dat geldt alleen voor professionele koren, hoorde ik op NPO 1. Daarnaast is het zo dat wij een hele kleine kerk hebben, dus als wij daar gaan zingen op 1,5 meter afstand dan is de kerk te vol.”

Van de kerk heeft Waltraud eigenlijk niets gehoord maar de koorleden hebben wel zelf contact met elkaar  via whatsapp of telefoon. “Het is wel fijn dat sommigen initiatief nemen om contact te onderhouden, maar je moet ook accepteren dat niet iedereen dat wil. Bij ons heeft het KBO een keer gebeld om te vragen hoe het gaat, dat is fijn maar ik begrijp ook dat ze dat niet veel vaker kunnen doen met zoveel leden.”

“Als vrijwilliger probeer ik me er zo goed mogelijk doorheen te slaan. Het is gelukkig zo dat ik een paar goede vrienden heb die de hele tijd zijn langsgekomen. Ik ben ook blij dat de werkzaamheden voor de natuurbegraafplaats gewoon doorgaan. Het grootste gemis is het koor, niet perse het zingen maar het bij elkaar komen en het samen zijn.”