Waltraud zingt graag
Waltraud werkt als vrijwilliger in de parochie in Helmond, bij de kapelgroep in Deurne en op de Natuurbegraafplaats Weverslo in Venray. “Bij de parochie in Helmond zing ik in het koor. We zijn met 25 man samen. We zingen niet alleen hier in de parochie maar ook op andere plekken. Het koor doe ik sinds 1985 en de kapelgroep in Deurne nu zo’n 15 jaar. Bij de Natuurbegraafplaats ben ik actief sinds mijn man is overleden, dat is sinds 2016. Ik ben gastvrouw en een aantal keren in de maand ben ik daar om mensen te ontvangen. Sinds dit jaar heb ik ingevoerd om één keer per maand een bakje troost te komen drinken.”
Toen ik 10 jaar geleden zonder werk kwam te zitten, ben ik als vrijwilliger begonnen. Eerst bij Rivierenhof, maar dat is door omstandigheden gestopt. Met de koren ben ik al langer bezig. Dat is vooral in het weekend en eens per week repetitie, de kapelgroep bij de kapel bij het Fletcher Hotel in Deurne, daar verzorgen we samen met de paters eens per maand een eucharistieviering. Daarvoor komen we een aantal keren in de maand bij elkaar om dit te organiseren. Ook bij Weverslo ben ik eigenlijk altijd in het weekend.”
“Het doen van vrijwilligerswerk betekent voor mij iets terug doen voor de maatschappij, met die gedachten ben ik begonnen. Het geeft gewoon heel veel. Als je ook vrijwilligerswerk wilt gaan doen, kijk dan heel goed wat je gaat doen en dat het goed voelt. En, dat je er energie uithaalt natuurlijk.”
Vrijwilligerswerk betekent voor mij iets terug doen voor de maatschappij
Bij Natuurbegraafplaats Weverslo zit je als gastvrouw vaak alleen. Nu dat ik het bakje troost heb georganiseerd, is het een fijn vast groepje. Zo af en toe komen er mensen bij, zo heb je ook contacten met nieuwe mensen. Door het vrijwilligerswerk heb ik er eigenlijk familie bij gekregen. Zeker op het kerkhof voel ik dat zo; het is een hele echte groep. In het koor is dat ook zo, hier heb ik ook mensen die mij altijd willen helpen.”
“De boodschap die ik graag nog wil meegeven aan organisaties met vrijwilligers, wat heel belangrijk is dat de vrijwilligers zich gewaardeerd voelen.”
Corona en mijn vrijwilligerswerk
Waltraud doet vrijwilligerswerk bij een koor en op de natuurbegraafplaats in Venray. Er is door Corona veel veranderd. Het koort ligt helemaal stil en wanneer dat weer kan starten is niet in te schatten. Het vrijwilligerswerk op de natuurbegraafplaats in Venray is echter verder uitgebreid. “We hebben daar een cultuurprogramma en zijn op het idee gekomen om in het bos een wandelroute te maken. In deze tijd komen er heel veel mensen voor deze wandelroute. Ook komen er meer mensen die een vraag hebben of willen praten over wat als ze komen te overlijden.”
“Wat we met het koor weer kunnen? Dat is lastig. Rutte heeft dan wel aangegeven dat koren weer kunnen zingen, maar dat geldt alleen voor professionele koren, hoorde ik op NPO 1. Daarnaast is het zo dat wij een hele kleine kerk hebben, dus als wij daar gaan zingen op 1,5 meter afstand dan is de kerk te vol.”
Van de kerk heeft Waltraud eigenlijk niets gehoord maar de koorleden hebben wel zelf contact met elkaar via whatsapp of telefoon. “Het is wel fijn dat sommigen initiatief nemen om contact te onderhouden, maar je moet ook accepteren dat niet iedereen dat wil. Bij ons heeft het KBO een keer gebeld om te vragen hoe het gaat, dat is fijn maar ik begrijp ook dat ze dat niet veel vaker kunnen doen met zoveel leden.”
“Als vrijwilliger probeer ik me er zo goed mogelijk doorheen te slaan. Het is gelukkig zo dat ik een paar goede vrienden heb die de hele tijd zijn langsgekomen. Ik ben ook blij dat de werkzaamheden voor de natuurbegraafplaats gewoon doorgaan. Het grootste gemis is het koor, niet perse het zingen maar het bij elkaar komen en het samen zijn.”
Anja van de knutselclub
Anja van de knutselclub Anja doet vrijwilligerswerk bij Savant Rivierenhof. Zij doet daar de knutselclub op woensdagmiddag, helpt mee op een andere middag en zit bij de activiteitencommissie, die activiteiten organiseert voor het hele verzorgingshuis. “Bij Rivierenhof ben ik al bijna 25 jaar vrijwilliger. Er werken hier heel veel vrijwilligers, op de verschillende afdelingen en in het restaurant. Met de knutselclub zijn we met 6 personen en met activiteitencommissie ook. Het is een fijn vast clubje mensen. Voor de activiteitencommissie is het wel eens lastig om mensen te vinden omdat het wat meer werk is. Het leukste aan het doen van vrijwilligerswerk vind ik dat je de mensen plezierige middagen bezorgt. Dat is de bedoeling natuurlijk ook. Als ik de mensen zie genieten, dan geniet ik zelf ook.” Als ik de mensen zie genieten, dan geniet ik zelf ook Anja doet ook vrijwilligerswerk bij het leger des heils. Daar zit ze bij het naaiatelier waar mensen met een kleine beurs komen om kleding te laten repareren. Ze heeft altijd vrijwilligerswerk gedaan, ook toen ze nog werkte. Destijds is ze begonnen bij de scouting. “Gemiddeld doe ik zo’n 5 uur per week vrijwilligerswerk. Het ligt aan de tijd van het jaar. In december is het heel druk met allerlei activiteiten. In de zomer is het ook druk, dan organiseren we bij Rivierenhof de vakantieweken.” Vrijwilligerswerk doen? Ga het gewoon eens proberen! ‘’Als je overweegt om ook vrijwilligerswerk te gaan doen, ga het gewoon eens proberen. Als het je bevalt kun je vaker komen. Bedenk wel dat mensen op je gaan rekenen, dus het is vrijwillig maar niet vrijblijvend. Ik ben blij dat ik altijd nog een steentje bij kan dragen aan de maatschappij. Om het voor de medemens een beetje aangenamer te maken. Ik kom in contact met de mensen, bied een luisterend oor en zie mensen blij worden. Ik zeg altijd: je moet elke dag wel een keer gelachen hebben.” Corona en mijn vrijwilligerswerk Er is natuurlijk veel veranderd in het vrijwilligerswerk van Anja bij Rivierenhof. “We mochten niets meer doen in het begin. De laatste maanden heb ik dus niks kunnen doen, in ieder geval niet binnen. Sinds eind juni mogen we weer binnen komen maar wel op 1,5 meter afstand blijven. We missen de knuffels. Ik ben echt een knuffelmens en de mensen in de Rivierenhof hebben dit ook nodig, maar ja dat kan nu niet helaas. Je wilt natuurlijk niemand besmetten.” Buiten zijn er wel wat acties geweest samen met een paar vrijwilligers. “We hebben lakens gemaakt met teksten erop en een waslijn met shirtjes met hartjes erop. Hier hebben we mee rondgelopen en deze opgehangen. Ook op Koningsdag hebben we een actie gedaan. Een paar vrijwilligers zijn toen verkleed gegaan als Koning Willem-Alexander en Koningin Maxima.” Ondanks dat er niemand bij Rivierenhof is gestorven aan Corona, is Anja de afgelopen maanden toch wel verdrietig geweest met deze situatie. “Ik ben zelf alleen, dat is toch zwaar. Ik ben ook nog mantelzorger van een vrouw van 88 jaar, waar ik elke dag langs ga. Dat ben ik wel steeds blijven doen.” “Savant heeft ons als vrijwilligers goed op de hoogte gehouden van de veranderingen, via mail of app. Daarnaast hebben we als vrijwilliger een bon thuisgestuurd gekregen en een kaartje om ons een hart onder de riem gestoken. Verder is het contact met de mede vrijwilligers vooral gericht rondom de acties die we hebben gedaan, ook heb ik met de activiteitencommissie samen een groepsapp.” “Wat we nodig hebben om weer verder te kunnen gaan is eigenlijk toestemming om weer iets te doen. Tja… eigenlijk een vaccin, dat is de oplossing, maar ja daar wacht iedereen op!” Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal